گزارش تصویری
آخرین دیدگاه
- شما اینجا هستید:
-
خانه
- رسانه
رسانه
سرویس «دیزنی پلاس» با انتشار ویدئوی کوتاهی، از سریال «شایستگی» به تهیه‌کنندگی «لئوناردو دی‌کاپریو» رونمایی کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از ایندی‌وایر، ویدئوی جدید از سریال «شایستگی» با تمرکز بر شخصیت «الن شپرد» نخستین آمریکایی که به فضا سفر کرد، پخش شده است.
«جیک مک دورمن» در این سریال در نقش «الن شپرد» ظاهر خواهد شد.
«پاتریک جی آدامز»، «آرون استیتن»، «جیمز لافرتی» از دیگر بازیگرانی خواهند بود که در کنار «مک دورمن» در این پروژه حضور خواهند داشت.
این سریال با اقتباس از کتابی به قلم «تام وولف» که با همین عنوان در سال ۱۹۷۹ منتشر شده بود، ساخته خواهد شد.
این کتاب به پروژه فضایی «مرکوری» و تلاش سازمان فضایی ایالات‌متحده برای فرستادن نخستین افراد به فضا پرداخته است.
«مارک لافرتی» کارگردانی این سریال را برعهده دارد و «لئونارئو دی‌کاپریو» نیز به عنوان یکی از تهیه‌کنندگان این پروژه حضور خواهد داشت.
انتظار می‌رود نخستین قسمت این سریال پاییز امسال از سرویس «دیزنی پلاس» منتشر شود.
آلبومی از مجموعه «شادی‌های اقوام ایرانی» با حال و هوای آیینی به زودی توسط گروه اوستا منتشر می‌شود.
به گزارش ایسنا، آرش اوستا پس از ۴ سال پژوهش، گردآوری و تنظیم، ۲۸ قطعه را در قالب شادی‌های اقوام ایرانی جمع‌آوری کرده که در نخستین آلبوم ۱۲ قطعه را با گروه اوستا منتشر خواهد کرد.
ارکستراسیون این آلبوم مبتنی بر سازهای ایرانی با همراهی سازهای زهی است و از سازهای بومی هر منطقه برای رنگ‌آمیزی قطعات استفاده شده است. اشعار این آلبوم به زبان و گویش هر منطقه است اما ترجیع‌بند هر قطعه به زبان فارسی هم خوانده می‌شود که زبان وحدت همه‌ی اقوام ایرانی است و باعث می‌شود تا همه‌ی اقوام بتوانند از قطعات مختلف آلبوم لذت ببرند و در عین‌حال به اصل قطعه و معنی شعر لطمه‌ای وارد نشود.
آرش اوستا که علاوه بر تنظیم، خواننده قطعات نیز هست درباره این امر گفت که تجربه خوانندگی در این آلبوم از جهت نوع مخارج اصوات و لحن قطعات بسیار ارزنده بود و امیدوار است که این آلبوم بعد از ۴ سال کار پژوهشی به زودی منتشر شود.
سرپرست گروه اوستا در مورد تنظیم این آلبوم توضیح داد: در تنظیم قطعات هم از هارمونی ایرانی و هم از هارمونی موسیقی کلاسیک جهانی بهره بردم. همچنین در تنظیم برخی قطعات از گروه کر استفاده شده است.
این خواننده و آهنگ‌ساز در پایان اظهار کرد که آلبوم «شادی‌های اقوام ایرانی» به صورت صوتی و تصویری ارائه می‌شود. او با تأکید بر بخش تصویری اشاره می‌کند که ویژگی تصویر به گروه مخاطب امکان می‌دهد تا به خوبی با فضای آیینی آلبوم عجین و با سازها و لباس محلی اقوام ایرانی بهترآشنا شود.
در سایه بحران جهانی شیوع ویروس کرونا، بسیاری از دولت ها تمهیداتی را برای جلوگیری و یا محدود کردن دسترسی مردم به محوطه های ثبت شده در فهرست جهانی یونسکو اتخاذ کرده اند.
به گزارش ایسنا، فهرست میراث جهانی یونسکو شامل ۱۱۲۱ محوطه طبیعی، فرهنگی و مختلط (طبیعی و فرهنگی) است که شیوع ویروس کرونا موجب تعطیلی بسیاری از این محوطه ها شده و بر اساس اعلام مرکز میراث جهانی یونسکو از میان ۱۶۷ کشوری که میزبان میراث جهانی یونسکو هستند، محوطه های موجود در ۷۷ کشور (۴۳ درصد از سایت های جهانی) ناگزیر به تعطیلی این محوطه ها شده اند.
همچنین محوطه های جهانی در ۴۱ کشور (۲۴ درصد از سایت های جهانی) به صورت نیمه تعطیل به فعالیت خود ادامه می دهند و ۵۴ کشور (۳۳ درصد از سایت های جهانی) نیز پذیرای بازدیدکنندگان در این محوطه ها هستند.
برخی کشورها چون چین پس از یک دوره تعطیلی اخیرا محوطه های جهانی خود را برای بازدید عموم بازگشایی کرده اند.
]چین و ایتالیا هر کدام 55 محوطه، بیشترین میراث جهانی یونسکو را میزبانی می کنند و پس از آن اسپانیا (48)، آلمان (46)، فرانسه (45)، هند (38)، مکزیک (35)، بریتانیا (32)، روسیه (29) و ایران و آمریکا هر کدام با 24 محوطه جهانی قرار دارند.
نقشه محوطه های ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو به تفکیک کشورها که در حال حاضر تعطیل، نیمه تعطیل و یا فعال هستند در زیر آمده است:
بیست و هشتمین دوره نمایشگاه «صد اثر صد هنرمند» که رویداد تابستانی گالری گلستان محسوب می شود، به دلیل شرایط بحرانی شیوع ویروس کرونا در کشور، در فضای مجازی برپا می‌شود.
به گزارش ایسنا، لیلی گلستان ـ مدیر گالری گلستان ـ در این زمینه اظهار کرد: از دهم مرداد تا اول مهر ماه «صد اثر صد هنرمند» در وب سایت و اینستاگرام گالری گلستان میزبان علاقه‌مندان به هنر و البته خریداران آثار هنری خواهد بود.
او یادآور شد که ٧١٣ اثر متقاضی شرکت در این دوره بودند که ٢٨٢ اثر منتخب شده به نمایش و فروش گذاشته می‌شود.
گلستان درباره علت برگزاری نمایشگاه «صد اثر صد هنرمند» در فضای مجازی، گفت: مردم مدام می‌پرسیدند صد اثر چه وقت برگزار می‌شود. عادت کرده بودند که هر مرداد به این نمایشگاه بیایند، اما با آن جمعیتی که هر مرداد به گالری می‌آید، چطور می‌شد در این اوضاع لعنتی کرونایی نمایشگاه را در گالری بر گزار کرد؟ البته با نمایش آنلاین، تماشاچی خیلی خیلی بیشتری خواهیم داشت، اما باید ببینیم از لحاظ فروش چه می‌شود. فال است و تماشا. من هم که همیشه دل به دریا می‌زنم و با یک یا علی به سوی خطر کردن می‌روم. می‌نشینیم به تماشا که امسال تقدیر این نمایشگاه چگونه خواهد بود.
گلستان درباره سطح آثار ارسال شده به نمایشگاه امسال «صد اثر صد هنرمند»، اظهار کرد: خیلی اسامی تازه دیدم که در کنار کسانی که هر ساله شرکت می‌کردند در این دوره آثارشان معرفی می‌شود. سهم هنرمندان مقیم شهرستان هم مانند همیشه بسیار بالاست؛ امسال اصفهانی‌ها غوغا کردند و حدود یک سوم آثار از اصفهان آمده است، از شیراز، مشهد، رشت و کرمان هم کارهایی ارائه می‌شود.
او درباره حضور آثاری از چهره های شناخته‌شده نیز گفت: چند مجموعه‌دار کارهای زیبایی ارائه دادند؛ آثاری از پرویز کلانتری، رضا مافی، فرامرز پیلارام، پروانه اعتمادی، ناصر اویسی، اردشیر محصص، کامبیز درمبخش و ... .
گلستان درباره قیمت آثار گفت: قیمت آثار از ۲۵۰ هزار تومان شروع می‌شود، اما میانگین قیمت‌ها حدود یک تا پنج میلیون تومان است. گران‌ترین اثر هم ۹۰ میلیون تومان قیمت‌گذاری شده است.
او درباره دوری اش از گالری گلستان و عدم برگزاری نمایشگاه به روال همیشگی، گفت: چه کسی فکر می‌کرد که سر و کارمان به این کرونای ملعون بیفتد. واقعا از پنج دقیقه دیگرمان هم خبر نداریم. خدا بخیر بگذراند. روز گذشته رفتم پرونده‌ای از گالری بردارم، اشک به چشمانم آمد و خوب همه جا را نگاه کردم و شروع کردم به گردگیری و در واقع غبار روبی جایی که ۳۲ سال در آن زندگی و کار کردم و بسیار خوش بودم. خیلی دلم تنگ شده. امیدوارم زودتر از شر این ملعون راحت بشویم.
دوسالانه ونیز که به دلیل شیوع ویروس کرونا، هفدهمین بی‌ینال معماری و پنجاه و نهمین دوسالانه ونیز را به تعویق انداخته است، یک گروه بزرگ هنری را برای سازماندهی نمایشگاهی درباره چگونگی شکل‌گیری وقایع تاریخی این رویداد هنری فراخوانده است تا نمایشگاهی با محوریت چگونگی پاسخ دوسالانه به لحظات هنری در قرن گذشته را بررسی کند.
این در حالی‌ست که ممکن است دوسالانه هنر ونیز تا سال 2022 به تعویق افتد ولی سازمان این بی‌ینال قصد دارد در اواخر تابستان، 125 سالگی این رویداد هنری را با نمایشگاهی در هر شش بخش هنر، معماری، سینما، رقص، موسیقی و تئاتر جشن بگیرد.
هر شش مدیر هنری این سازمان در این نمایشگاه که با عنوان "الهه ناراضی" (The Muses Disquieted) برگزار خواهد شد، همکاری می‌کنند. این نمایشگاه نگاهی دارد با تاریخ دوسالانه‌ها و جشنواره‌های ونیز که پر از خاطرات هنری هستند.
سسیلیا آلمانی که هدایت این نمایشگاه را بر عهده دارد، گفت: "این همکاری بینارشته‌ای در دوسالانه ونیز کاملاً جدید است. ما در این نمایشگاه به طور ویژه روی زمان‌هایی متمرکز خواهیم شد که این موسسه هنری لحظات خاصی را در تاریخ ایتالیا و جهان تجربه کرده است، خواه بحران‌هایی مانند جنگ و اعتراضات یا هنگامی که با معرفی زبان‌های جدید هنری، دوسالانه با تحولاتی روبرو شده است."
این نمایشگاه از 29 آگوست تا 8 دسامبر (8 تا 18 شهریورماه) در غرفه مرکزی جیاردینی دوسالانه ونیز در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت. با توجه به ماهیت تفصیلی اسناد و میراث تاریخی بی‌ینال ونیز، هیچ تلاشی برای پخش آنلاین این نمایشگاه صورت نخواهد گرفت.
حدود 95 درصد این نمایشگاه از اسناد موجود در بایگانی دوسالانه هنرهای معاصر ونیز بیرون می‌آید. همچنین گروه بزرگی از بنیادهای ایتالیایی و همچنین تعداد از آثار مجموعه تیت مدرن و مجموعه پگی گوگنهایم برای بازدید در این نمایشگاه ارائه خواهند شد.
آلمانی می‌گوید، بایگانی این موسسه که در سال 1928 تأسیس شده است، به نوعی "تاریخ زندگی" است که شامل نامه‌ها، قراردادها، فیلم و تصاویر و همچنین نقاشی‌های هنرمندان و حتی هدایایی است که هنرمندان شرکت‌کننده به این رویداد ارائه داده‌اند.
عکسی از تعقیب دانشجویان توسط پلیس در هنگام تظاهرات علیه دوسالانه ونیز در سال 1968
غرفه بزرگ جیاردینی که مرکز اصلی بی‌ینال ونیز است به نمایشگرهایی مجهز شده‌اند که فضاهایی را به شکل اتاق طراحی می‌کنند. در یک بخش از این نمایشگاه به سال‌های ظهور فاشیسم بین سال‌های 1928 و 1945 پرداخته می‌شود و تمرکز بر آثار فوتوریست‌ها است. همچنین بخش از این نمایشگاه نگاهی دارد به "موسیقی منحط" برچسبی که آلمان‌ها در طول جنگ جهانی دوم بر آثار هنرمندانی همچون فلیکس مندلسون، گوستاو مالر و... زدند و یا جوایزی که جشنواره ونیز به فیلم تبلیغاتی "المپیا" لنی ریفنشتال اهدا کرد.
بخش‌های دیگر مرکزی این نمایشگاه شامل آثاری از دوران جنگ سرد است به ویژه نمایشگاهی برجسته از مجموعه پگی گوگنهایم که هنر مدرن را در زمانی که دوسالانه ونیز بسیار سنتی برگزار می‌شد، معرفی کرد. سپس این نمایشگاه به اعتراضات دانشجویی سال 1968 که به آستانه ونیز آورده شد، پیوند می‌‌خورد. این نمایشگاه در ادامه به تحولات ساختاری دهه 1970 و معرفی پست‌مدرنیسم ادامه می‌یابد و سرانجام با آغاز روند جهانی این رویداد و غرفه‌های تاریخی ستارگان همچون غرفه آلمانی، هانس هاکک در سال 1993 با "هنر مولد" و نمایشگاه 1999 هارالد سزمن، به بررسی هنر در دهه 1990 می‌پردازد.
غرفه آلمانی، هانس هاکک در بی‌ینال ونیز سال 1993
اما وقتی صحبت از برگزاری پنجاه و نهمین دوسالانه ونیز در سال 2022 می‌شود، سسیلیا آلمانی می‌گوید هنوز تصور اینکه جهان چگونه به این رویداد نگاه خواهد کرد، سخت است. او می گوید: "از آنجا که من در ژانویه برای این برگزاری این رویداد منصوب شدم، مجبور شدم سه بار برنامه‌های خود را تغییر دهم. در حال حاضر من نفس عمیقی می‌کشم و سعی می‌کنم به تغییرات جهان، خوب یا بد گوش کنم و از آنها یاد بگیرم."
روبرتو سیکوتو مدیر ارشد دوسالانه ونیز نیز در بیانیه‌ای درباره این نمایشگاه تاریخی اعلام کرد: "هر یک از مدیران هنری بخش‌های مختلف دوسالانه ونیز، رویدادهای تاریخی را که گمان می‌کردند به بهترین وجه نکات مهم بی‌ینال را در طول تاریخ نشان می‌دهد، ردیابی و انتخاب کرده‌اند و من می‌خواهم از همه آنها و کارمندان‌شان تشکر کنم که با وجود مشکلات فعلی و سایر وظایف‌شان در این زمینه کار کردند."
نمایشگاه هنر مفهومی گلناز لواسانی با عنوان "آب‌بازی" در گالری شیرین برپاست. لواسانی در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره گرایش خود به هنر مفهومی گفت: من دیپلم گرافیک و لیسانس و فوق‌لیسانس طراحی صنعتی دارم و یازده سال به تدریس دانشگاهی در این زمینه پرداختم. در سال‌های گذشته کار طراحی محصول انجام می‌دادم و ۴ ثبت اختراع در این زمینه دارم، اما همیشه احساس می‌کردم این کارها پاسخگوی روح و روانم نیست.
لواسانی ادامه داد: از سال ۹۳ اتودهایی برای آثار هنری می‌زدم و زمانی که فراخوانی از سوی گالری اعتماد با موضوع آب منتشر شد، من هم یکی از آثار خود را فرستادم که پذیرفته شد. بعد از آن کار دیگری با عنوان آسمان انجام دادم که موضوع آن هوای پاک بود. این کار را به دلیل دغدغه ذهنی که داشتم انجام داد و پس از آن اثرم در یک رویداد بین‌المللی شرکت کرد و برنده شد. این کار به مدت دو سال در موزه دی‌دی نمایش داده شد و مخاطبان زیادی با آن ارتباط برقرار کردند.
او با اشاره به آثاری که در نمایشگاه "آب‌بازی" وجود دارد گفت: در کار اولی که چند سال قبل با موضوع آب انجام داده بودم به جای شیر آب از پریز برق استفاده کردم. پریزها از همان زمان به عنوان نماد مصرف‌کننده وارد کارم شدند و در مجموعه فعلی نیز یک اثر با استفاده از آنها دیده می‌شود. این اثر اشاره‌ای به مصرف‌گرایی است و پریزها درحالی‌که شلنگ‌های آب به آن وصل هستند دیده می‌شوند. این شلنگ‌ها نشانه آبی است که به صورت بالقوه در لوله آب وجود دارد و ما با زدن دوشاخه در پریز آن آب را مصرف می‌کنیم تا کارمان انجام شود و دیگر برای‌مان مهم نیست چه اتفاقی برای آب می‌افتد.
لواسانی ادامه داد: یکی دیگر از آثار این مجموعه شامل سه مکعب رنگی است که چیدمان آنها به‌گونه‌ای است که مخاطب در بدو ورود به گالری می‌تواند مکعب قرمز و زرد را ببیند اما مکعب آبی‌رنگ که شیر آب روی آن نصب شده است عقب‌تر است و مخاطب برای دیدن آن باید جای خود را عوض کند. مفهوم این کار آن است که ما آنقدر آب مصرف کرده‌ایم که منابع آن فروکش کرده است و برای متوجه شدن به این مسئله و اینکه دلیل گرمایش زمین را درک کنیم، کافی است که زاویه دید خود را عوض کنیم. در این اثر از سه رنگ اصلی نقاشی استفاده کردم چون همه دنیا برای رنگارنگ بودن به این سه رنگ نیاز دارد و اگر رنگ آبی حذف شود همه رنگ‌های دنیا از بین می‌رود.
او درباره اثری که یک چرخ آب در آن دیده می‌شود گفت: این چرخ در دنیا به نام persian wheel شناخته می‌شود زیرا ایرانیان نخستین افرادی بودند که توانستند آب رودخانه را مهار کرده و از آن استفاده کنند. من از یک چرخ واقعی استفاده کرده و روی آن دلو گذاشتم و یک رودخانه را در زیر آن شبیه‌سازی کردم. برداشت‌های بی‌رویه باعث می‌شود آب سفره‌های زیرزمینی خشک شوند و در نتیجه پوشش گیاهی منطقه از بین می‌رود. با نابودی گیاهان، هر بادی می‌تواند طوفان شن به وجود آورد و شن‌ها در شهرها و کشورهای مختلف حرکت کرده و می‌چرخند. من هم روی این چرخ یک ساعت شنی قرار دادم که چند دست انسان داخل آن دیده می‌شود و این کار نمادی از طوفان شنی است که گاه از سمت ما به سوی دیگر می‌رود و گاه از سوی دیگر به جانب ما می‌آید.
لواسانی ادامه داد: در یکی دیگر از آثار این مجموعه ۱۴۳ قالب صابون را مرتب در کنار هم قرار دادم و بیننده با قرار گرفتن در کنار آنها بوی صابون را متوجه می‌شود و به یاد مکان‌هایی مانند حمام، دستشویی، ماشین لباسشویی و... می‌افتد که در همه آنها به مقدار زیاد آب مصرف شده و به چاه می‌رود. همچنین فیلمی از رودخانه دارآباد گرفتم و این فیلم را روی صابون‌ها انداختم و منظورم از این اثر اشاره به پسماندهای خانگی و صنعتی بود که هیچ کنترلی روی آنها وجود ندارد.
این هنرمند افزود: یکی دیگر از آثارم با عنوان شوره‌زار شامل دایره‌هایی است که روی دیوار سیاه قرار گرفته‌اند. این کار اشاره‌ای به مثلث آب، خاک و نمک است و شرایطی را نشان می‌دهد که آنقدر سطح شوری خاک زیاد شده است که نمی‌تواند آب را به خود جذب کند و هر بارندگی که می‌شود آب روی سطح خاک باقی مانده و تبخیر می‌شود. همچنین در یک اثر دیگر تعدادی کاسه بر روی زمین چیده شده و مفهوم آن این است که اگر مصرف و زندگی خود را مدیریت نکنیم، به دلیل هدر دادن آب در آینده مجبور هستیم کاسه گدایی به دست بگیریم و منتظر اندکی بارندگی باشیم تا تشنگی خود را برطرف کنیم.
او درباره تأثیر رشته طراحی صنعتی بر کارهای هنری خود گفت: در رشته طراحی صنعتی با ابزار و وسایل آشنا می‌شویم و دروسی راجع به تقویت حواس پنج‌گانه داریم. طراحی صنعتی به من جرات ساختن و استفاده از اشیاء ساده برای رساندن مفهوم را داد. در هنر مفهومی ایده و مفهوم مهم‌ترین چیز هستند و اینکه از چه موادی استفاده می‌شود در درجه دوم اهمیت قرار دارد. مهم این است که آنچه بیان می‌شود در ذهن بیننده حک شود. به همین دلیل من هم از چیزهای ساده و دم‌دستی استفاده می‌کنم تا مخاطبان بتوانند خود را با این کارها مرتبط ببینند.
لواسانی ادامه داد: صنعتی شدن زندگی ما را به سمت‌وسوی دیگر می‌برد، اما در این شرایط فقط طبیعت است که می‌تواند آسایش را به زندگی ما برگرداند. ولی وقتی طبیعت را نابود می‌کنیم نمی‌توانیم در زندگی آسایش داشته باشیم. ما می‌توانیم با کمی تغییر در شیوه زندگی و عادت‌های خود از میزان مصرف آب کم کنیم، اما هیچ‌کدام از ما اهمیتی به این موضوع نمی‌دهیم. مخاطب من در این آثار مردم هستند و می‌خواهم به آنها بگویم که سبک زندگی خود را درست کرده و به اصل خود برگردند.
نمایشگاه آثار گلناز لواسانی تا 6 مرداد در گالری شیرین برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند به آدرس خیابان کریم‌خان زند، خیابان سنایی، کوچه 13 شماره 5 مراجعه کنند.
هاشم شاکری با مجموعه عکس "رانده‌شدگان از بهشت" در فهرست نهایی نامزدهای جایزه عکس Leica Oskar Barnack قرار گرفت. این مجموعه با نگاهی به شرایط زندگی حاشیه‌نشین‌ها در شهرک‌های اقماری، به زندگی افرادی می‌پردازد که به دلیل مسائل اقتصادی و افزایش قیمت‌ها مجبور به ترک تهران شده‌اند.
Leica Oskar Barnack یک مسابقه بین‌المللی عکس است که در کشور آلمان برگزار می‌شود و عکاسان ممتاز معاصر را شناسایی می‌کند. جایزه اسکار بارناک که از سال 1979 تقریباً به طور مداوم ارائه می‌شود، به نوعی از عکاسی توجه دارد که رابطه انسان و محیط را نشان می‌دهد. این جایزه به نام اسکار بارناک، طراح اولین دوربین لایکا، در صدمین سالگرد تولد او نام‌گذاری شد.
هاشم شاکری متولد 1366 در تهران است. او در سال 86 شروع به عکاسی کرد و فعالیت حرفه‌ای خود را در زمینه عکاسی مستند از سال 89 آغاز کرد و در ایران، ترکیه، کره و مالزی به عکاسی پرداخت. شاکری به عنوان فتوژورنالیست برای آژانس‌های خبری مختلف در ایران نیز فعالیت کرده است. او در بیش از 50 فستیوال ملی و بین‌المللی شرکت داشته و بیش از 10 جایزه را از آن خود کرده است. او همچنین در زمینه ساخت فیلم‌های داستانی و مستند نیز فعالیت کرده است.
شاکری در سال 2019 برنده کمک‌هزینه 15 هزار دلاری شرکت گتی ایمیجز، برای ادامه پروژه‌های مستند طولانی‌مدت شد. او برای عکس‌هایی که درباره هامون و روزگار تلخ این دریاچه تولید کرده است این کمک‌هزینه را دریافت کرد. این عکاس ایرانی در تصاویرش با عنوان "مرثیه‌ای برای مرگ هامون" به دلایل و تأثیرات خشک شدن دریاچه هامون در استان سیستان و بلوچستان پرداخته است.
به گزارش هنرآنلاین، نیلوفر شریفی برگزیده رقابت‌های عکاسی مفهومی 35Awards شد. او با مجموعه شش عکس سیاه‌وسفید مینی‌مال در این رقابت مستند عکاسی شرکت کرده و در کنار 35 عکاس برگزیده دیگر این رقابت قرار گرفت. عکس‌های 35 عکاس برتر این رقابت‌ها در کتاب و کاتالوگ این جشنواره در روسیه منتشر شد.
این عکاس پیش‌تر نیز در رقابت‌های عکاسی متعددی برگزیده و تقدیر شده است و در سال 2018 در بین 100 عکاس برتر جهان در این رقابت‌ها قرار گرفته بود. در این دوره از رقابت‌ها 117541 عکاس از سراسر جهان با 418000 عکس شرکت کرده بودند. این رقابت معتبر و بین‌اللملی عکاسی هر سال در روسیه و در زمینه‌های مختلف برگزار می‌شود.
شریفی همچنین در دهمین دوره رقابت عکاسی Fokus Award که رقابتی در حوزه عکاسی مفهومی است و در کشور آلبانی برگزار می‌شود توانست با یک عکس سیاه‌سفید مینی‌مال و مفهومی به عنوان برگزیده شناخته شده و در کنار دیگر برگزیدگان این رقابت‌ها در گالری هنری فیر در شهر تیرانا پایتخت این کشور به نمایش آثار خود بپردازد.
گفتنی است نیلوفر شریفی شاعر، عکاس و مترجم ایرانی مقیم هلند است و از او آثار متعددی منتشر شده است از آن جمله می‌توان به مجموعه شعر "نیلوفر، نام دیگر زخم است" نشر بوتیمار اشاره کرد که دو بار نامزد دریافت جایزه ادبی الوند و جایزه شعر خبرنگاران شد.
او همچنین در رقابت‌های Cortona On the move که هر سال در شهر توسکانی ایتالیا و با کمک LensCulture برگزار می‌شود، برگزیده شده است.
شیما صفایی می‌گوید سن کمی دارد و در صورت لغو المپیک توکیو می‌تواند سالیان سال به صورت حرفه‌ای پینگ‌پنگ را ادامه دهد و به این رویداد ورزشی راه پیدا کند.
شیما صفایی، ملی‌پوش تنیس روی میز بانوان ایران در گفت‌وگو با ایسنا به وضعیت تمرینات خود اشاره و بیان کرد: سالن‌های پیگ‌پنگ همدان تا دو هفته قبل باز بود اما با اوج‌گیری شیوع کرونا تعطیل شد و این تعطیلی گویا تا آخر هفته جاری ادامه دارد. در مدتی که سالن‌ها باز بود روزی دو جلسه صبح و بعد از ظهر تمرین داشتم اما اکنون فقط عصرها در پارکینگ خانه کار می‌کنم.
او در ادامه افزود: شرایطم خوب است اما وضعیت آمادگی خود را باید در جریان مسابقات بسنجم و تمرینات ملاک نیست. با این حال شرایط بدی ندارم اما خیلی عالی یا خیلی ضعیف هم نیستم. از آنجایی که مسابقه ای نداریم تا حدودی انگیزه‌ام کم شده است اما این برای همه بازیکنان به وجود آمده و آنگونه نیست که تمریناتم را متوقف کنم.
صفایی که یکی از بازیکنان انتخابی ایران برای حضور در مسابقات انتخابی المپیک‌است در مورد احتمال لغو بازی‌های توکیو گفت: اگر المپیک لغو شود ناراحت می‌شوم اما سن بالایی ندارم و دوباره شانس حضور در این رویداد ورزشی را دارم. انگیزه‌ام را از دست نمی‌دهم چون می‌توانم سالیان سال پینگ‌پنگ حرفه ای را دنبال کنم.
این ملی‌پوش تنیس روی میز به وضعیت اسپانسری برای هزینه‌های تجهیزات و سفرهای ورزشی خود اشاره و بیان کرد: برند دونیک اسپانسر وسایل و تجهیزاتم است و حدود پنج سال است که با این شرکت قرارداد دارم و امکانات مورد نظر من را تامین می‌کند اما اکنون با شیوع کرونا و وضعیت اقتصادی دچار مشکل شده و گاهی می‌گوید نداریم یا پول تجهیزات را از بازیکنان می‌گیرد. برای سفرهای ورزشی خارج از کشورم اسپانسری ندارم و فقط با کمک هیات پینگ‌پنگ همدان و آموزش و پرورش استان یک بار به مسابقات فنلاند اعزام شدم.
او در این مورد افزود: پیدا کردن اسپانسر مخصوصا در همدان واقعا سخت است، حتی برای لیگ استانی هم که کل هزینه ۵ تا ۶ میلیون تومان بود، کسی پیدا نشد. از آنجایی که با هزینه شخصی نمی‌توانم در مسابقات برون مرزی شرکت کنم و مشکل اصلی من بحث مالی است، خیلی دنبال اسپانسر گشته‌ام اما کسی قبول نمی‌کند.
صفایی در پایان گفت: از فدراسیون تنیس روی میز، آقای قارداشی(رئیس فدراسیون)، خانم ایرانمنش(سرمربی تیم ملی بانوان)، همه مربیان و روانشناس تیم ملی که به صورت آنلاین با ما در ارتباط هستند، تشکر می‌کنم. این به من انگیزه می‌دهد چون می‌دانم که فدراسیون به من توجه می‌کند و پیگیر کارهایم است.
یک هنرمند تئاتر احتمال می‌دهد در دوران کرونایی، هنرمندان این رشته به دوره یونان باستان بازگردند و تئاتر در فضای باز و البته با فاصله اجتماعی مناسب اجرا شود.
این روزها ذهن بسیاری از هنرمندان تئاتر درگیر این پرسش است که در دوران کرونایی، شکل اجرای این هنر که مبنای آن ارتباط بی‌واسطه بازیگر و تماشاگر است، چگونه خواهد شد.
هر یک از فعالان تئاتر پیش‌بینی‌های خاص خود را دارد و در این میان بابک محمدی ـ نمایشنامه نویس و کارگردان ـ احتمال می‌دهد تئاتری‌ها بار دیگر به سبک و سیاق یونانیان باستان نمایش اجرا کنند.
او در گفت و گو با ایسنا توضیح داد: باید فرم تئاتر را تغییر بدهیم. شاید بهتر باشد آن را به فضای باز ببریم که فرم و شیوه اجرایی خاص خود را می‌طلبد. مثل یونان باستان که تئاتر در فضای باز اجرا می‌شد ولی با فاصله اجتماعی بیشتر!
محمدی اضافه کرد: به هر حال موقعیت خاصی است. تئاتر باید در حضور زنده تماشاگر رخ بدهد ولی مردم به این زودی به تماشای تئاتر نخواهند آمد چون تماشاگر تئاتر قدری فرهیخته است و احتمالا به سلامت خودش اهمیت می‌دهد.
او همچنین خبر داد که قصد دارد نمایشنامه‌ای درباره دوران کرونایی بنویسد ولی فعلا ترجیح می‌دهد کمی تامل کند تا برای شیوه اجرایی این نمایشنامه به قطعیتی برسد.
کارگردان نمایش «حرفه‌ای‌ها، یک کمدی غمگین» گفت: هنوز نمی‌دانم باید برای فضای مجازی نمایشنامه نوشت یا نه. فعلا می‌خواهم کمی منتظر بمانم تا ببینم وضعیت اجرای تئاتر به چه سمت و سویی می‌رود.
او ادامه داد: امسال برنامه داشتم دو نمایش اجرا کنم و گفتگوهای اولیه را هم با سالن انجام داده بودم که کرونا پیش آمد و حالا نه تنها در تئاتر را بسته‌اند که چراغش را هم خاموش کرده‌اند.
محمدی درباره نگارش دو رمان هم سخن گفت که موضوع یکی از آنها به دوران کرونایی شباهت دارد.
او توضیح داد: پیش از کرونا نگارش رمانی را شروع کرده بودم که در آن آدم‌ها نمی‌توانستند به یکدیگر نزدیک شوند و حیوانات هم پشت شیشه هستند و ... که اتفاقا همزمان شد با کرونا و این برایم خیلی عجیب بود.
نویسنده و کارگردان نمایش «مادم پی پی» که علاقه زیادی به اسب و سوارکاری دارد، ادامه داد: رمان دیگری هم می‌نویسم که داستان آن درباره این است که ما آدم‌ها چگونه با حسادت، افزون‌خواهی و انتقام‌جویی، خود را نابود می‌کنیم و لوکیشن این رمان، یک باشگاه سوارکاری است.
به گفته او، نام این رمان «لرد کیشوت» است و برای دریافت مجوز انتشار به وزارت ارشاد سپرده شده که پس از دریافت مجوز از سوی انتشارات «طهورا» به چاپ خواهد رسید.
محمدی که سال‌ها مقیم اتریش بوده است، چندی پیش داوری یکی از جشنواره‌های تئاتری را در این کشور بر عهده داشت.
کارگردان «پدرخوانده ناپلی» گفت: این جشنواره «آزمایشگاه بازیگری » نام داشت و جشنواره‌ای برای آموزشگاه‌های بازیگری اتریش بود. از آنجاکه قبلا در این آموزشگاه‌ها تدریس کرده بودم، برای داوری دعوت شدم و این جشنواره به دلیل کرونا، به صورت آنلاین برگزار شد.
او در پایان اضافه کرد: هنرجویان فیلم کوتاهی از بازی خود در مدت زمان یک تا دو دقیقه فرستادند و بررسی آنها تقریبا یک ماه زمان برد ولی تجربه جالبی بود.
تمامی حقوق این محفوظ و متعلق به با تارنمای دیار فردوس می باشد.
طراحی و اجرا "یکان پرداز آسیا"