یک پسربچه ایرلندی خوش‌شانس که به‌جای خواندن کتاب‌های درسی‌اش سرگرم بازی شده بود یک قایق باستانی را پیدا کرد. از دیرباز می‌گفتند که گمشده دیر یا زود پیدا می‌شود، ولی گاهی چیزهایی یافت می‌شوند که اصلاً انتظارش را نداریم. کاهِل مکدونای 12 ساله که تصمیم گرفته بود تکالیف مدرسه‌اش را رها کرده و در دریاچه‌ی پشت خانه‌شان در دهکده لیساکول در بخش راسکامِن کشور ایرلند بازی کند چنین چیزی یافت. همراه ما باشید تا از راز این قایق سر در بیاوریم!

پسربچه ایرلندی که تکالیفش را ول کرده بود تا برود بازی کند، یک بلندقایق 4000 ساله پیدا کرد

کاهِل مَکدونا (ی 12 ساله) و خانواده‌اش با کمک یکدیگر دارند بلندقایقی که او پیدا کرده است را از آب بیرون می‌آورند

طبق آخرین تحقیقات، کشف غیرمنتظره این پسر می‌تواند تا 4000 سال قدمت داشته باشد. مادر کاهِل می‌گوید که او کارهای مدرسه‌اش را ول کرده بود تا در دریاچه بچرخد و سرگرم شود. او چکمه‌های لاستیکی بلندی به پا داشت و پایش را فقط تا مچ در آب فرو کرده بود. هنگام گردش در آب پایش به یک‌تکه چوب خورد و وقتی خواست آن را بردارد، پی برد که بسیار بزرگ‌تر از آن است که بخواهد تنهایی درش بیاورد.

ایرلند در سال‌های اخیر آن‌قدر خشک بوده است که سطح آب بسیاری از دریاچه‌هایش افت زیادی داشته‌اند؛ بنابراین ازآنجایی‌که آب خیلی عمیق نبود، او توانسته بود بیشتر از زمان‌های عادی جلو برود. احتمالاً به همین دلیل باشد که پیش‌تر کسی قایق را کشف نکرده بود.

پسربچه ایرلندی که تکالیفش را ول کرده بود تا برود بازی کند، یک بلندقایق 4000 ساله پیدا کرد

پسر ایرلندی قایق باستانی را یافت.

سپس او پدر و مادر و خواهر و بردارهایش را صدا کرد تا در بیرون آوردن این شیء از آب به او کمک کنند. مادرش وقتی‌که از موضوع مطلع شد، ابتدا فکر کرد که پسرش یک پایه حصار پیدا کرده است، زیرا منطقه آن‌ها یک منطقه کشاورزی است؛ با این ‌وجود کل خانواده رفتند تا نگاهی به آن بیندازند. یک طرف قایق از آب بیرون زده بود، ولی بیشترش در شن و گل فرورفته بود.

وقتی آن‌ها فهمیدند که داشته‌اند یک قایق بلند چوبی باستانی را بلند می‌کرده‌اند، همه شگفت‌زده شدند. تحقیقات مشخص کرد که این قایق را با کنده‌کاری روی تنه درخت درست کرده بوده‌اند و در شرایطی بسیار عالی و ضد فرسایش قرار گرفته بوده است. این کشف تا حدودی غیرمعمول است، زیرا در جزایر بریتانیا کمتر پیش می‌آید که یک قایق چوبی قدیمی با وضعیت نسبتاً آسیب‌ندیده پیدا شود.

پسربچه ایرلندی که تکالیفش را ول کرده بود تا برود بازی کند، یک بلندقایق 4000 ساله پیدا کرد

حفاری کشتی گاکستاد وایکینگ. گاکستاد، 1880

اگرچه شاید قرن‌ها پیش رودی در این تپه منطقه جریان داشته است، ولی دریاچه پشت خانه این خانواده وسط خشکی است. ضمناً در این دریاچه دست‌کم یک کراناگ وجود دارد که نوعی جزیره مصنوعی حصاردار است. سلتی‌های باستان این کراناگ‌ها را هم به‌عنوان محل سکونت و هم برای اهداف دفاعی می‌ساخته‌اند.

کراناگ از قدیمی‌ترین انواع سکونتگاه‌ها در ایرلند است که به دوران ماقبل تاریخ این کشور بازمی‌گردد و حتی تا قرن هجدهم میلادی نیز مورداستفاده قرار می‌گرفت. افزون بر این، کراناگ، دست‌کم هفت گردادِژ (Ringfort) نیز پیرامون لیساکول هست. گردادژ نوعی سکونتگاه مستحکم و دایره‌ای است که از عصر برنز تا 1000 سال پیش از میلاد مسیح بسیار از آن استفاده می‌شد. این سکونتگاه‌های گوناگون نشان می‌دهند که انسان‌ها از هزاران سال پیش در این منطقه می‌زیسته‌اند.

پسربچه ایرلندی که تکالیفش را ول کرده بود تا برود بازی کند، یک بلندقایق 4000 ساله پیدا کرد

یک نمونه کراناگ، جزیره‌ای مصنوعی است که در دریاچه یا رودخانه ساخته می‌شد و حمله را بر دشمنان دشوار می‌ساخت. این جزیره‌ها در ایرلند از همه‌جا پراستفاده‌تر بودند. این ماکت را با مواد اصلی ساخته‌اند. دیوارها عمدتاً از گِل آهکی مخلوط شده با فیبر کنف درست می‌شوند.

این خانواده که متوجه شدند قایق می‌تواند از نظر تاریخی اهمیت داشته باشد، به واحد باستان‌شناسی دریایی وزارت فرهنگ، میراث و گِیلتاک ایرلند مراجعه کردند تا آن‌ها را از این کشف آگاه سازند. کارشناسان به بررسی این قایق خواهند پرداخت تا اطلاعات بیشتری درباره آن به دست بیاورند؛ ازجمله قدمت قطعی‌اش.

Longboat5.jpg

از این خانواده خواسته‌اند که تا زمان بررسی قایق آن را به آب برگردانند تا از اثرات آسیب‌زای محیطی در امان باشد. همچنین ممکن است باستان شناسان بخواهند مناطق پیرامون قایق را بیشتر بگردند و مصنوعات احتمالی بیشتری در آن بیابند.

با توجه به این که یک کراناگ نیز از این دریاچه سر برآورده است، احتمال دارد که قایق یافت شده که به آن بلندقایق نیز گفته می‌شود، توسط این پسر ایرلندی مربوط به قرون‌وسطی باشد؛ البته ممکن است مانند گردادِژها از آن‌هم قدیمی‌تر باشد: حتی تا 4000 سال. قدمت قایق هرچقدر هم که باشد، بازهم موضوعات فراوانی را پیرامون تاریخ ایرلند آشکار خواهد ساخت. همه‌اش به لطف پسری که داشت از زیر تکلیف‌هایش درمی‌رفت!

یک سایت عربی مدعی شد که رئیس فدراسیون بین المللی فوتبال به زودی راهی تهران می شود.

به گزارش عصرایران به نقل از الخلیح 365، فدراسیون فوتبال ایران بعد از توافقی که با فیفا داشت به این نتیجه رسید که در بازی های ملی زمینه را برای حضور زنان در ورزشگاه مهیا کند.

ایسنا نوشته است:یک منبع نزدیک به فیفا در گفت و گویی که با فرانس فوتبال داشت اعلام کرد که اینفانتینو رئیس فیفا در نامه‌ای که به فدراسیون فوتبال ایران زده، اعلام کرده که به زودی راهی تهران می‌شود تا وضعیت حضور زنان را در ورزشگاه‌ها از نزدیک پیگیری کند.

این منبع تاکید کرد که هنوز زمان دقیق سفر اینفانتینو مشخص نیست اما دلیل اصلی این سفر بررسی وضعیت حضور زنان در ورزشگاه است تا جایی که رئیس فیفا اعلام کرده که دوست دارد خودش در ورزشگاه در نزدیکی زنان بنشیند.

این سایت عربی در ادامه به نقل از این منبع نوشت که فیفا به دنبال این است که علاوه بر بازی‌های ملی در بازی های لیگ ایران هم به زنان این اجازه داده شود که راهی ورزشگاه شوند.

اعضای هیأت انتخاب بخش داستانی مسابقه ملی «سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران» معرفی شدند.

به گزارش ایسنا به نقل از ستاد خبری سی‌و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، «میردولت موسوی»، «کاوه قهرمان»، «بهمن ارک»، «رضا فهیمی»، «نوشین معراجی»، «کامران رضایی»، «امید شمس»، «علی‌محمد قاسمی»، «شهریار پورسیدیان» و «کاوه سجادی‌حسینی» اعضای هیأت انتخاب بخش داستانی هستند که در هفته‌های گذشته ۱۰۲۱ اثر داستانی رسیده به دبیرخانه جشنواره را بررسی کرده‌اند.

کاوه قهرمان متولد تهران است و مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه سوره گرفته است. وی ساخت ۲۸ فیلم کوتاه را در کارنامه خود دارد.

بهمن ارک متولد  تبریز است. او طراح صحنه بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های سینما و تلویزیون است. از «حیوان» به عنوان مهم‌ترین اثر وی در مقام کارگردان می‌توان نام برد.

رضا فهیمی فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی رشته کارگردانی سینما و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی از دانشگاه سوره بوده و مهم‌ترین ساخته‌اش فیلم بلند «دوباره زندگی» است.

نوشین معراجی متولد تنکابن است و از مهم‌ترین آثار او در مقام کارگردان می‌توان به فیلم «برادر» اشاره کرد.

علی‌محمد قاسمی متولد ملایر است. وی از  فیلم‌برداران موفق سینمای ایران بوده و فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۶۴با ساخت فیلم کوتاه آغاز کرده است. از مهم‌ترین آثار او در جایگاه کارگردانی می‌توان به فیلم «سیاه و سگ‌ها» اشاره کرد.

شهریار پورسیدیان متولد گیلان است و از مهم‌ترین آثارش به عنوان کارگردان می‌توان به «فاصله»، «بازگشت» و «رویای سرخ» اشاره کرد.

کاوه سجادی حسینی متولد تهران، دارای مدرک لیسانس ادبیات نمایشی، همچنین کارشناسی ارشد کارگردانی است. او فعالیت هنری خود را از ۱۳۶۵ شروع کرده است.

امید شمس کارگردانی آثاری همچون «شب تولد»، «قرار»، «امشب، شب مهتابه»، «تاکسی نارنجی» و نگارش فیلم‌نامه بلند «ملاقات شرعی» را درکارنامه خود دارد.

کامران رضایی متولد سال ۱۳۶۶ بوده و در حال حاضر  رئیس دفتر استان کرمانشاه انجمن سینمای جوانان ایران است.

میردولت موسوی متولد ۱۳۴۸، دارای فوق لیسانس کارگردانی سینما بوده و فعالیت هنری خود را از سال ۶۴ آغاز کرده است. وی هم‌اکنون رئیس دفتر استان اردبیل انجمن سینمای جوانان ایران است.

سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی جشنواره فیلم کوتاه تهران از ۱۸ تا ۲۴ آبان‌ماه در پردیس سینماگالری ملت برگزار می‌شود.

قوم‌شناسی Ethnologie و مردم‌نگاری Ethnographie از گونه‌های مهم سینمای مستند به‌شمار می‌روند که امسال، کارگردانان ۵۰ فیلم مستند این دو گونه متقاضی شرکت در بخش مسابقه ملی سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت شده‌اند.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت، با توجه به ثبت ۶۸۷ فیلم مستند در دبیرخانه این دوره‌ جشنواره، بیش از هفت درصد این آثار، مستندهای قوم‌شناسی و مردم‌نگاری هستند.

برخی از این فیلم‌های مستند که به سیزدهمین دوره جشنواره سینماحقیقت ارائه شده‌اند، از مضامینی چون ایل قشقایی، آداب و رسوم منطقه زریبار، مراسم عروسی در کرمان، نوجوانان منطقه نسارکوه، کوچ در گروه بزرگی از جامعه ایرانی، فرهنگ و آداب و رسوم بومیان کیش، عشایر ترکاشوند، آیین نخل خرما، قوم لک، فرهنگ منطقه ممسنی، ایل بختیاری، مردمان شهر دریان، خانه، خانواده، طایفه و ایل ترکمن‌ها با معرفی یکی از آخرین اجُق‌های موسیقایی ترکمن صحرا و... برخوردار هستند.

اسامی فیلم‌های منتخب بخش مسابقه ملی جشنواره سینماحقیقت نیمه دوم آبان‌ماه اعلام خواهد شد.

 سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» طی روزهای ۱۸ تا ۲۵ آذرماه ۱۳۹۸ به دبیری «محمد حمیدی‌مقدم» در شهر تهران برگزار خواهد شد.

«صندوق جهانی بناها و آثار تاریخی» (WMF) در گزارشی فهرستی از بناها و مکان‌های تاریخی سراسر جهان را ارائه کرده که در خطر نابودی قرار دارند.

به گزارش ایسنا به نقل از آرت نت‌نیوز،‌ کلیسای در آتش‌سوخته «‌نوتردام»‌ واقع در پاریس، یادبود ملی «برز ایرز»‌ واقع در ایالت «یوتا»‌ و پارک ملی جزیره «ایستر» واقع در شیلی در میان ۲۵ بنای تاریخی و بناهای یادبودی هستند که توسط «صندوق جهانی بناها و آثار تاریخی» در فهرست بناها و مکان‌های تاریخی در خطر نابودی قرار گرفته‌اند.

حالا تمامی بناها و مکان‌های تاریخی که در فهرست این  صندوق جهانی قرار گرفته‌اند، می‌توانند کمک‌هزینه ۱.۶ میلیون‌ دلاری مرمت و بازسازی را از این صندوق دریافت کنند.

گروهی از متخصصان میراث تاریخی بناهای انتخاب‌شده امسال را از بین بیش از ۲۵۰ نامزد انتخاب کرده‌اند. کارشناسان برای انتخاب بناهای یادبود و تاریخی سه معیار را در دستور کار خود قرار داده‌اند: ۱. از اهمیت فرهنگی برخوردار باشند، ۲. خطر جدی آن‌ها را تهدید کرده باشد و ۳. دسترسی اعضای بنیاد جهانی ابینه و آثار تاریخی به این مکان‌ها امکان‌پذیر باشد.

«تپه مقدس اینکاها» -  منطقه‌ای حاصل‌خیز در نزدیکی «ماچوپیچو»‌ -  که به دلیل ساخت یک فرودگاه در خطر نابودی قرار گرفته، از دیگر مناطق تاریخی است که در این فهرست قرار دارد.

صندوق جهانی بناها و آثار تاریخی از آغاز سال آینده فرآیند مرمت و بازسازی بناهای معرفی‌شده در این فهرست را  به کمک سازمان‌های محلی آغاز خواهد کرد. 

با آن‌که سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای، اتوبوس‌های گردشگران خارجی را از «ممنوعیت‌ خدمات دربستی» معاف کرده است اما جواز مربوطه همچنان برای این اتوبوس‌ها صادر نمی‌شود و گردشگران خارجی، راهنماهای تور و راننده‌های اتوبوس سردرگم و بلاتکلیف شده‌اند.

به گزارش ایسنا، همزمان با اوج گرفتن سفرهای اربعین مدیرکل حمل و نقل مسافر سازمان راهدای و حمل و نقل جاده‌ای بخشنامه‌ای صادر کرد با این محتوا: «با توجه به سوءاستفاده‌های انجام‌شده از صورت وضعیت دربستی، مسافرگیری و آزادگردی خارج از پایانه ناوگان و اعتراضات زائران محترم از کمبود ناوگان مسافری و نرخ‌های اعلامی ناوگان دربستی، صدور صورت وضعیت دربستی به کلیه مقاصد کشور از ۱۸ مهرماه تا پایان دوره اجرای طرح جابه‌جایی زائران اربعین مورخ سوم آبان‌ماه سال ۱۳۹۸ ممنوع است.»

این دستور که با آغاز فصل سفر گردشگران خارجی به ایران همزمان شد، جابه‌جایی اتوبوسی آن‌ها را دچار مشکل کرد؛ شرکت‌های حمل و نقل پیرو دستور صادرشده، جوازی برای سرویس‌های دربستی صادر نکردند.

معاون حمل و نقل سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای وزارت راه و شهرسازی پس از پیگیری معاونت گردشگری بخشنامه دیگری ابلاغ کرد که در آن آمده بود: «پیرو بخشنامه در تاریخ ۲۴ مهر سال ۹۸ در خصوص اعزام ۱۰۰ در صدی ناوگان اتوبوسی مرزهای چهارگانه و شهرهای معین و در خصوص بند ششم آن مبنی بر ممنوعیت صدور صورت وضعیت دربستی برای ناوگان تا تاریخ سوم آبان ۹۸ به آگاهی می‌رساند: صدور صورت وضعیت دربستی به‌صورت محدود برای انتقال گردشگران خارجی با ارائه قرارداد با شرکت‌های حمل و نقل و سایر مدارک به شکل آفلاین امکان‌پذیر است.»

اما با گذشت یک هفته از ابلاغ چنین بخشنامه‌ای، مشکل سرویس‌های دربستی گردشگران خارجی هنوز حل نشده است.

به گفته تورگردان‌ها، شرکت‌های حمل و نقل همچنان از صدور صورت وضعیت دربستی خودداری می‌کنند و به استثنائی که سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای برای اتوبوس‌های گردشگری قائل شده است، عمل نمی‌کنند. شرکت‌هایی که ماهیت حمل و نقل توریستی دارند نیز همچنان اعلام می‌کنند اتوبوس استاندارد ندارند و آن‌ها را به اتوبوس‌های پایانه‌ای و راننده‌های وسایل حمل و نقل عمومی که تا به حال خدمات گردشگری نداده‌اند، ارجاع می‌دهند.

مدیر یکی از آژانس‌های گردشگری به ایسنا می‌گوید: برای جابه‌جایی مسافران در شهرها به ناچار از تاکسی‌های شهری استفاده کردیم و برای انتقال این گردشگران به شهر بعدی، از ترمینال اتوبوسی را در اختیار گرفتیم که نه تمیز بود و نه راننده آموزش‌دیده‌ای داشت. متاسفانه این واقعیت زیرساختی است که در گردشگری داریم.

یک راهنمای گردشگری نیز  می‌گوید:‌ اتوبوس‌هایی که در مسیر مهران به کار گرفته شده‌اند هنوز به خط خدمات گردشگری بازنگشته‌اند و برای جابه‌جایی گردشگران ناچاریم از اتوبوس‌های پایانه‌های مسافربری استفاده کنیم که رفتار استاندارد ندارند، تعریف گردشگری را نمی‌دانند و با خیلی از مکان‌ها و مسیرهای گردشگری آشنا نیستند. از طرفی، راننده اتوبوس در هر شهر مجبور است یک صورت وضعیت دربستی تهیه کند که هم کلی زمان صرف می‌کند و هم شرایط نامطئنی را برای مسافر خارجی پیش می‌آورد.

یک راننده‌ اتوبوس که برای نخستین‌بار با گروهی از گردشگران خارجی همراه شده است، به ایسنا می‌گوید: بیشتر اتوبوس‌ها به خاطر پیاده‌روی اربعین، در مسیر مهران به کار گرفته شده‌اند، شرکت‌های حمل و نقل هم سرویس دربستی نمی‌دهند. گفته‌اند نامه‌ سازمان راهداری برای ممنوعیت سرویس‌های دربستی تا سوم آبان‌ماه اعتبار دارد. برخی شرکت‌های حمل و نقل تهران هم یک بنر بزرگ نصب کرده‌اند که روی آن نوشته تا هشتم آبان‌ماه صورت وضعیت دربستی صادر نمی‌شود.

وی به تجربه خودش برای گرفتن صورت وضعیت دربستی اشاره می‌کند و می‌گوید: در شیراز ۳۰۰ هزار تومان پرداخت کردم و یک صورت وضعیت دربستی تا شهر کرمان گرفتم. در شهر کرمان هم باید برای مسیر یزد، صورت وضعیت دربستی دیگری بگیرم. هر بار هم باید کلی وقت بگذارم و التماس کنم که صورت وضعیت را صادر کنند؛ صورت وضعیت‌هایی که فقط ۲۴ ساعت اعتبار دارد.

او ادامه می‌دهد: برای حفظ ایمنی مسافر و اتوبوس هم که شده ناچارم شهر به شهر صورت دربستی بگیرم. اگر سانحه‌ای رخ دهد و یا پلیس مدارک اتوبوس و راننده را چک کند و این صورت وضعیت در بین مدارک نباشد، اتوبوس را متوقف می‌کند و می‌خواباند.

این وضعیت درحالی پیش آمده که معاون گردشگری پس از ابلاغ نامه دوم سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای تاکید کرده بود: مطابق این نامه، مشکل تامین اتوبوس برای گردشگران خارجی باید حل شود و شرکت‌های حمل و نقل که مطابق دستور قبلی صورت وضعیت‌های دربستی صادره را باطل کرده بودند، اکنون موظفند این صورت وضعیت‌ها را مطابق تعهدات قبلی صادر و اتوبوس‌های دربستی را برای تورهای گردشگران خارجی تامین کنند.

شطرنج جوانان جهان|على‌نسب به ششمین پیروزى دست یافت

به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از روابط عمومى فدراسیون شطرنج، دور نهم مسابقات قهرمانى شطرنج جوانان جهان (زیر 20 سال) در کشور هند برگزار شد و نمایندگان ایران برابر حریفان خود به یک پیروزى و یک تساوى رسیدند.

شب گذشته مبینا على‌نسب (2239) برابر حریف بلغارستانى با ریتینگ 2318 به پیروزى رسید و محمدامین طباطبایى (2642) برابر بازیکنى از ایتالیا با ریتینگ 2401 به تساوى رضایت داد.
با نتایج دور نهم على نسب با 6 پیروزى ، 3 تساوى و 7.5 امتیاز در رده دوم باقى ماند و طباطبایى با 2 برد، 6 تساوى ، یک باخت و 5 امتیاز در رده سى و چهارم قرار گرفت.

مسابقات قهرمانى شطرنج جوانان جهان (زیر 20 سال) در 11 دور تا سوم آبان ماه در کشور هند برگزار می‌شود. در این رقابت ها 189 بازیکن دختر و پسر به رقابت با یکدیگر می‌پردازند.

«اولگا توکارچوک» و «پیتر هاتندکه» در مصاحبه رسمی با سایت نوبل از احساس خود پس از کسب مهم‌ترین جایزه دنیای ادبیات سخن گفتند.

به گزارش ایسنا، برندگان نوبل ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ در ماه دسامبر با حضور در محل آکادمی سوئد مدال نوبل ادبیات را دریافت خواهند کرد و به سخنرانی خواهند پرداخت. 

در زیر مصاحبه رسمی و کوتاه سایت جایزه نوبل با دو برگزیده نوبل ادبیات را می‌خوانید: 

چنین جوایزی به ما نوعی خوش‌بینی می‌بخشد

«اولگا توکارچوک» نویسنده ۵۶ساله لهستانی در اولین مصاحبه رسمی با سایت بنیاد نوبل از اهمیت جایزه نوبل ادبیات ۲۰۱۹ به عنوان نمادی از امید برای کسانی صحبت کرد که نگران بحران دموکراسی در اروپای مرکزی هستند. او زمانی خبر برنده شدن نوبل ادبیات ۲۰۱۸ را دریافت کرد که مشغول رانندگی در کشور آلمان در تور معرفی نسخه آلمانی کتاب «اسفار یعقوب» بود.

- چگونه خبر کسب جایزه را شنیدید؟

- در یک شرایط جالب، چرا که همان‌طور که گفتم در جاده بودم و مشغول رانندگی در آلمان که آن‌ها ۱۵ دقیقه قبل از اعلام برندگان با من تماس گرفتند و من بسیار شگفت‌زده‌ شدم. هنوز هم بسیار شگفت‌زده‌ام و نمی‌توانم واژگان درستی برای ابراز احساساتم پیدا کنم. خیلی خوشحال هستم و افتخار می‌کنم که در کنار «پیتر هاندکه» این جایزه را کسب کرده‌ام چرا که هر دو ما از اروپای مرکزی هستیم و این برای من واقعا معنادار است. 

- فکر می‌کنید چه وجه تمایزی میان نوشته‌های اروپای مرکزی و سایر نقاط به عنوان مثال غرب اروپا وجود دارد؟

- این موضوعی بسیار طولانی است، اما در حال حاضر فکر می‌کنم که ما در اروپای مرکزی مشکلاتی درباره دموکراسی داریم.  ما در تلاش هستیم تا راه خودمان را برای مدیریت کردن این مشکلات پیدا کنیم و فکر می‌کنم چنین جوایز ادبی به طریقی به ما نوعی خوش‌بینی می‌بخشد که ما نیز چیزی برای گفتن به جهان داریم و هنوز فعالیم و این توانایی را داریم که خودمان را ابراز کنیم و چیزی عمیق برای گفتن به تمام دنیا داریم. امیدوارم و این موضوع برای من بسیار خاص است. بسیار مفتخرم که من و «پیتر هاندکه» اولین کسانی هستیم که پس از بحران در آکادمی سوئد، موفق به کسب نوبل ادبیات می‌شویم و این نیز برای من بسیار معنادار است. بسیار متشکرم. 

بیشترین آرامش را زمان نوشتن دارم

«پیتر هاندکه» نویسنده اتریشی نیز در گفت‌وگوی کوتاه و رسمی با سایت نوبل پس از کسب جایزه نوبل ادبیات ۲۰۱۹، ضمن صحبت کردن درباره آثارش، از حس آزادی غیرقابل وصف پس از شنیدن خبر دریافت جایز و نیاز به یک دگردیسی دیگر در خودش صحبت کرد. 

- شما گفته‌اید که دریافت جایزه نوعی حس آزادی به شما داده است. می‌توانید این حس را بیشتر توضیح دهید؟

- نمی‌توانم آن را توضیح دهم؛ یک حس آزادی بود که پیش‌تر تجربه نکرده بودم. به نوعی حسی عرفانی و فکر می‌کنم این حس آزادی من نبود، یک حس آزادی از بیرون بود. نمی‌دانم. یک نوع آزادی کاملا بی‌معنی و پوچ. 

- کمیته نوبل ادبیات در توصیف دلیل اعطای نوبل ادبیات ۲۰۱۹ به کاوش و اکتشاف  شما در حاشیه‌ و پیرامون اشاره کرده است. آیا فکر می‌کنید این جایی است که احساس می‌کنید وجود دارید؟

- همه چیز خلق می‌شود که نابود شود و فکر می‌کنم به عنوان یک کاوشگر حاشیه‌ها احساس خوبی دارم. این روزها و در این سن و سال  احساس می‌کنم باید به نوعی یک دگردیسی داشته باشم، همان‌طور که همه نویسندگان باید این تغییر بزرگ را داشته باشند و با آن زندگی کنند. هیچ ایدئولوژی‌ای از حاشیه وجود نداشت ... من آن را سر جایم احساس می‌کنم و می خواستم آن را به دیگران نیز بگویم. 

- به نظر می‌رسد شما در نقطه مقابل برخی از دیدگاه‌های عموما تثبیت‌شده قرار دارید؟

- بله این ماهیت من است. اما برخی اواقات نیز در مسیر عموم افراد زندگی می‌کنم و شبیه افراد دیگر هستم. اما نمی‌توانم خودم را تعریف کنم و از این موضوع که حتی نمی‌توانم تعریقی حتی از آثارم داشته باشم واقعا خوشحال هستم. اما متاسفانه مردم این پرسش را زیاد مطرح می‌کنند. 

- شما نویسنده پرکاری بوده‌اید و در بسیاری از ژانرها نوشته‌اید و مشخصا از فرآیند نوشتن لذت می‌برید. آن‌چه بیشترین لذت را از را برای‌تان به همراه دارد چیست؟ 

- روپاپردازی ... پیش از آن‌که شروع به نوشتن کنم. روپا ردازی درباره کتاب، درباره سفر و عظیمت. برخی مواقع در پایان روزها و زمانی که روز را به پایان برده‌ام تمام چیزهایی که نوشته‌ام به شکل دریایی عجیب به سمت من بازمی‌گردد. این احساس بسیار خوبی است. برخی مواقع نوشتن همانند یک موج به سمت من بازمی‌گردد ... موجی از خوشبختی. برخی مواقع و نه همیشه! 

- آیا این چیزی است که در پی دست یافتن به آن هستید؟

- منصف بودن ... منصف بودن. شما نمی‌توانید به خود دستور دهید که عادل و منضف باشید اما بعد از مدتی متوجه می‌شوید که آن‌چه انجام داده‌اید عدالت بوده است. پس از آن‌که کار را انجام دادید و در حین و فرآیند آن. 

- می‌توانید بگویید کدام یک از آثارتان این احساس را به بهترین شکل ممکن به شما می‌دهد؟

- من کتاب‌های خودم را نمی‌خوانم اما برخی مواقع که ویرایش جدیدی از آن‌ها منتشر می‌شود آن‌ها را باز می‌کنم و احساس می‌کنم زندگی نویسنده‌شان آن‌قدرها ناامیدکننده و بد نبوده است. بسیاری از جملاتم را فراموش می‌کنم. برخی مواقع خوانندگان آثارم درباره چیزهایی در کتابم به من می‌گویند که اصلا به یاد نمی‌آورم و از شنیدن‌شان حیرت‌زده می‌شوم. آن‌ها نقل قولی از کتاب من می‌اورند و من می‌گویم این برای من نیست و به یاد نمی‌آورم که آن را نوشته‌ باشم. اما در ذهنم بسیار باهوش هستم و آرام. بیشترین آرامش را زمانی دارم که در حال نوشتن هستم. 

بناهای تاریخی اسکاتلند که قدمتشان از اهرام ثلاثه مصر هم بیشتر است به دلیل خطرات ناشی از تغییرات اقلیمی در معرض نابودی قرار گرفته‌اند.

 به گزارش ایسنا و به نقل از رویترز، محققان معتقدند افزایش سطح آب دریاها، باران‌های سنگین وآب و هوای نامطلوب  بناهای باستانی اسکاتلندی را که در جزایر «اورکنی» واقع شده‌اند، در معرض خطر نابودی قرار داده است.

 بیش از ۳۰ هزار مکان‌ باستانی در جزایر «اورکنی» وجود دارد که شواهدی از سکونت انسان‌های ۸۵۰۰ سال گذشته و  بقایای  بناهای متعلق به عصر آهن،‌ دوران حکمفرمایی وایکینگ‌ها و قرون وسطی  در آن به چشم می‌خورد.

اما «‌جولی گیبسون» - ‌استاد دانشگاه – معتقد است بیش از هزار مکان باستان‌شناسی که در نزدیکی سواحل قرار دارند، دیر یا زود برای همیشه ناپدید خواهند شد.

گیبسون بیان کرد : «با توجه به تحقیقاتی که ما در سال‌های اخیر انجام دادیم، بیشتر مکان‌های باستانی این منطقه در فاصله ۱۰۰متری سواحل قرار دارند و این به آن معناست که با افزایش سطح آب دریا  تمامی میراث تاریخی  این منطقه از بین خواهند رفت.»

سال گذشته یک گزارش در خصوص تاثیرات تغییرات اقلیمی بر آثار باستانی اسکاتلند  توسط گروهی از فعالان محیط زیست این کشور منتشر شد. با توجه به این گزارش میزان بارش باران و برف در اسکاتلند از دهه ۶۰ تاکنون ۲۷% افزایش داشته است. میزان بارش‌های فصل زمستان در بخش شمالی اسکاتلند در همین بازه زمانی نیز تا بیش از ۷۰%درصد افزایش یافته است.

بارش باران و برف بیشتر به معنای خیس و نمدار بودن بناهای تاریخی برای مدت طولانی‌تر و در نتیجه زنگ‌زدگی بخش‌های فلزی،  سست شدن پی و ریزش بنا است.

در این بین بالا آمدن سطح دریا و فرسایش سواحل «اورکنی» نیز به معضل دیگری برای بناهای تاریخی اسکاتلند تبدیل شده است. از سال  ۱۹۷۰ تاکنون سواحل «اورکنی» در هر سال با فرسایش ۴۰ سانتی‌متری مواجه بودند. این درحالی است که این سواحل در فاصله سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۹۷۰، هرساله ۲۰ سانت فرسایش داشتند.

(Skara Brae) که به عنوان معروف‌ترین مکان تاریخی «اورکنی»‌ شناخته می‌شود نیز از خطر نابودی محفوظ نیست. این بنا که  مجموعه‌ای از چند ساختمان سنگی است، حالا فقط چند متر با اقیانوس اطلس شمالی فاصله دارد. حدود ۱۱۲,۰۰۰ نفر در سال ۲۰۱۸ از این بنای ۵,۰۰۰ ساله بازدید کردند.

هفتمین جشنواره بین‌المللی کودک شارجه میزبان چهار فیلم داستانی و یک مستند بلند در بخش رقابتی است.

به گزارش ایسنا، «اسکی باز» به کارگردانی فریدون نجفی، «هندی و هرمز» به کارگردانی عباس امینی و «اینجا روستای من» به کارگردانی عباس آرام به نمایندگی از سینمای ایران در بخش رقابتی جشنواره فیلم کودک شارجه به نمایش گذاشته می‌شود. 

مستند «آشو» ساخته جعفر نجفی نیز در بخش مستندهای بلند این رویداد سینمایی نمایش خواهد داشت. 

هفتمین جشنواره بین‌المللی کودک شارجه از ۲۱ الی ۲۷ مهرماه در شهر شارجه  کشور امارات برگزار می‌شود. 

تمامی حقوق این محفوظ و متعلق به با تارنمای دیار فردوس می باشد.

طراحی و اجرا "یکان پرداز آسیا"

Template Design:Ypa Group